we gaan door

Aangezien we toch nog vaak de vraag krijgen hoe het is met Ilai's oren, een nieuwe blog. Waarheid is dat we het zelf totaal niet weten. Ilai onderging al een aantal subjectieve testen bij STAPPIE, en daar presteerde hij eigenlijk vrij goed met zijn rechteroor. Ons volgend ziekenhuisbezoek zal meer uitwijzen, daar is er een objectieve test. Dan wordt er ook verder gesproken over een 'behandeling'. Maar tot dan is het nog afwachten wat zijn oren betreft.

Hier is de shock al grotendeels verwerkt, we kunnen niet elke dag bang zijn voor wat de toekomst brengt. Wij zien nu vooral een vrolijke kerel die veel te snel groot wordt, flink eet, slaapt en speelt, en die menig mens doet smelten wanneer hij lacht.

 

En nu kan de mama naar de dokter want al die stress zorgt voor behoorlijke aanvallen van migraine en pijnlijke bobbels in de mond.

En sorry, aan alle mensen die hoopten -na mijn eerste blog- mooie poëtische zinnen te lezen. 't Was iets eenmaligs denk ik, puur beginnersgeluk. Tegenwoordig blog ik letterlijk tussen de soep en de patatten. Vandaag is het iets glamoureuzer, 't is tussen de soep en de champagne! Ahoi!