Balanceren op een koord zou nooit gemakkelijk zijn en ik speelde er de laatste tijd twister op. Vaak bungelde ik aan een fijner koord maar ik ontdekte dat de valmat kan en mag gebruikt worden.
Deze belangrijke les leerde een vreemdeling me, vreemd genoeg. Maar zo gaat dat met vreemde ontmoetingen. Tvoelt een pak veiliger, de valmat kunnen gebruiken, dat wel.
Zoals de mama eindelijk wat vaster grond onder haar voeten voelt, zo voelt ook haar kleinste man voor het eerst in z'n jonge leventje vaste (alhoewel) grond onder zijn voeten. Wankelend zette hij zijn eerste pasjes, een koord heeft hij voorlopig nog niet nodig.
Twee peuters in huis, besef ik, holy crap! We zijn klaar voor't volgende stadium, denk ik. Ah, laat me nog even genieten, laat me met twee peuters 28 worden want 1 weekje later maakt de peuter plaats voor een ferme kleuter. Deze bijna-kleuter oefent duchtig om in de vrije natuur te kunnen plassen. Hij hield zijn kleine piemeltje vast om vervolgens eerst op z'n eigen voeten te plassen en erna recht de bloembak in te pissen. Gezellig toch en mama haar planten waren toch al dood.
Hij ziet er zen uit en stiekem is de mama jaloers van achter haar blauwe oog en gezicht vol schaafwonden. De mama kijkt uit naar la dolce vita die nu echt dichtbij komt. Pizza en pasta non-stop, hurray!
Ciao!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten