vrijdag 18 maart 2016

van twee naar drie (of: 3 is the new 2 ;))

"OOOOOOOOh, zeg ik vanavond, na het chips met zwanworstje- en 10 000 luchtballonnen (vertaald in bellenblaas)-feestje. Drie jaar geleden zat jij in mama's buik. Zo'n dikke buik! En nu ben jij mama's grote jongen" tegen het ventje die uitgeteld in de zetel zit, met zijn knuffel en zijn tut (u allen al welbekend van op de foto's). Hij kijkt me aan met zijn grote ogen "nee, mama's kleine jongen, zooooo klein". 

SMELT SMELT. <3 dan="" div="" erbij="" het="" je="" moest="" verstaan="" zijn="" zou="">

Ik zou nu opnieuw een melige blog kunnen schrijven, want zo voel ik me wel een beetje, maar 'k ga het jullie besparen. Kwestie van hier geen dieptepunt aan lezers te bereiken.

Het is een drukke periode geweest, en we krijgen weer veel vragen over hoe het gaat met ons kleinste gangstertje.

En het gaat goed. Ilai doet het FAN-tas-tisch! Het externe gedeelde werd zo'n maand geleden voor het eerst op zijn interne gedeelte 'aangesloten'. Al snel merkten we verandering. Hij antwoordt met ja (en ook met nee, helaas), kan zich meer en meer duidelijk maken, zegt papa (ook tegen mij, hmm) en mama (tegen eten- oeps), nyoooo en ilai kan ie als de beste zeggen. Los van het woordjes leren vraagt ie nu ook echt om zijn hoorapparaat én CI, begint hij door te krijgen van waar het geluid komt (terwijl ie vroeger enkel naar rechts, zijn toen-nog-beste kant keek). En de mama vindt het keileuk dat het CI'tje 'kapjes' heeft, ze kan dus regelmatig eens veranderen van kleur en look :). En zijn stoute krulletjes komen ook terug, superblij

De vele ziekenhuis- en andere- bezoeken brengen dus wel degelijk uitkomst. Dus hier alleen maar positief nieuws! 

Nu denk ik: ah, hadden we maar niet zo getwijfeld, het viel allemaal véél beter mee dan verwacht. Intensief, dat wel, maar nu plukken we er de vruchten van.
En nog een leuk weetje voor andere ouders die langsgaan bij nko sint jan: WIJ hebben het flinkste kindje, WIJ. 
En ik ga akkoord met de dokter, mocht het ventje niet zo flink zijn, zou er hier een heel ander verhaal klinken.

Bedankt, voor jullie steun, bezorgdheden, cadeautjes, oppastijd, weg-en-weer rijden, telefoontjes, mailtjes! We appreciëren het enorm. En een extra super speciale dankudanku aan de oma's-opa's en aan memepepe woef voor de afgelopen periode (en voor die die komt ;))

Geen opmerkingen:

Een reactie posten