Ik heb er de laatste week immens last van - keuzestress.
Wat een vuil beestje is me dat zeg. En wat een tijdverspilling!
Gisterenavond (en de avond ervoor) online op zoek naar stof... Mijn oriëntatievermogen is hopeloos, maar op het net is het zo mogelijk nog hopelozer. Uren heb ik achter mijn pc versleten. Ik kreeg altijd maar ideeën bij en bij en bij en bij en bij...
en dan besefte ik: ik heb nog 1 'vrije' (kinderloze) dag. Daarna is het gedaan ermee.
Aaaaaaaaaaaaargh!
Dan toch maar snel beslist, besteld en betaald. Dank u PayPal, u maakt m'n leven een stuk makkelijker. Zolang ik u niet teveel gebruik ten minste. Nog snel een naaiboek besteld ook. Terwijl ik toch bezig ben...
Na opnieuw een grote opruimactie was het vanmiddag eindelijk zover. Me & viking time (das mijn naaimachine). Een babycadeautje moest dringend worden afgewerkt. Na vijf minuten héél hard m'n gaspedaal induwen gebeurde het denkbare... mijn naaimachine heeft het begeven.
Gelukkig had ik strax al afgesproken met een vriendin. Die toevallig om de hoek van het naaimachinecentrum woont. Heb ik even geluk.
En gelukkig heb ik hier m'n blog. Mocht ik deze nu niet schrijven zou ik weer tijd over hebben... tijd die ik zou gebruiken om te surfen. Surfen om nog meer goeie ideeën te krijgen zodat ik deze nacht weer wakker zou liggen. Wakker liggen om m'n dagen vol te plannen met werken- quality time met de kids en 't ventje - hobbytijd - sporttijd (wat móet - zeker niet als een hobby te bekijken) - uitgaanstijd...
Maar nu zal ik me alweer moeten haasten. Zo gaat het leven van een moeder met twee jonge kinderen. Tijd over hebben is plots zeer relatief. En rusten staat niet meer in het woordenboek. Alle tijd die we hebben móeten we benutten...
Ps: aan de moeders met oudere kinderen: durf geen commentaar te geven in de zin van 'wacht maar tot ze ouder zijn...' en 'rusten kan je nooit meer'. Laat me nog even in de waan. Alsjeblieft
Geen opmerkingen:
Een reactie posten