Oorspronkelijk ging ik hier een tiental dagen geleden een blog schrijven over 'de kracht van de wekker' en hoe een wekker overschat wordt. Vooral eens er kinderen in het spel zijn. Maar tien dagen later heb ik geen zin meer om terug te denken aan wat ik toen wou vertellen. En aangezien ik geen zin heb om een nieuwe titel te bedenken laat ik de titel voor wat het is.
Deze maand, maar vooral deze week lijkt alles in een stroomversnelling te gaan.
Gisteren derde kinébeurt, ilai gaat goed vooruit maar hij heeft nog wat in te halen dus de kiné gaat door. Ik hoorde tussen de regels door dat we sowieso doorgaan tot eind dit schooljaar. Ilai vindt het allesins niet erg want hij krijgt dan extra aandacht en het speelgoed in stappie is trouwens ook overheerlijk lekker. Hij kan daar ongestoord de hele mat vol kwijlen, niemand die erover zaagt. Integendeel, altijd vrolijke ilai wordt daardoor nóg meer gegeerd.
Na de vermoeiende kinébeurt een halfuurtje logo, voor de allereerste keer. Ilai was serieus onder de indruk van de sssssssss slang maar de pompompom springbal en de pokpokpok pingpongbal waren de absolute hit. Al moesten zij het afleggen tegen de knuffelige poes die hij maar al te graag eens wou proeven.
Toch het onderwerp cochleair implantaat (vanaf nu CI getypt) vernoemd. En sindsdien al uren ervaringen aan het zoeken, medische info aan het inwinnen, financiële info aan het zoeken.
Voor de geïnteresseerden: www.onici.be
Deze ochtend dan ook de papieren mbt verhoogde kinderbijslag (vanaf nu KB) ontvangen. We stomen ons klaar om eind maart zoveel mogelijk punten te 'scoren'. Ongetwijfeld kunnen jullie dan een nieuwe blog verwachten, want makkelijk wordt het alvast niet.
De kracht van m'n wekker zegt dat het tien voor twaalf is ondertussen.
Hoog tijd om m'n haar wat te fatsoeneren en naar het werk te vertrekken.
Lieve collega's: een koffietje graag. Extra strong - zwart.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten